Het aantal eco-aanhangers groeide aan en de groene beweging bereikte een kritische massa. Midden de jaren ’80 wordt het gat in de ozonlaag ontdekt en CFC’s (CFK’s in het Nederlands ofte ChloorFluorKoolstofverbindingen) worden verbannen.
Een reeks mediagenieke milieurampen versnellen het bewustwordingsproces maar de mensheid lijkt meer bezig met het opruimen van de rotzooi dan met vooruit te denken. Iedereen had iets van ‘luister naar mijn woorden maar kijk niet naar mijn daden’. De auto- en energiesectoren investeerden zo goed als niet in hun zoektocht naar alternatieve mogelijkheden.
Het oliekartel viert hoogtij. Als reactie op de internationale steun die Israel kreeg in de Jom Kipoeroorlog verhoogden de Arabische landen de olieprijs met maar liefst 70% en werd de productie maandelijks verminderd met 5%. Het zwart goud lijkt op dat moment ook de grootste bedreiging voor het milieu. Tussen ’78 en ’88 zorgden 14 gekende rampen er voor dat ongeveer 2.000.000.000 kg (inderdaad, 2 miljard!) ruwe olie in de zeeën terecht kwam.
Ecologie betekende olievlekken indijken, drab scheppen op de stranden en watervogels proberen te redden met een dikke oliejas. Maar de economie houdt de sterkste hand. En die drijft nu eenmaal op olie.
Ecologie delft het onderspit in de ecolomy.
No comments:
Post a Comment